آشنایی با علائم روماتیسم لگن و مفصل ران

در این مطلب قصد داریم تا بیماری شایع روماتیسم لگن و مفصل ران آشنا شویم. در ابتدا به بررسی علائم تشخیصی آن می¬پردازیم تا بهتر بتوانید وجود این بیماری را تشخیص دهید. و در ادامه نیز به تشخیص توسط پزشک و روش¬های درمان اعم از غیر جراحی و جراحی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

معمولا هنگامی که روماتیسم لگن و مفصل ران رخ می دهد، مهم ترین نشانه ای که رخ داده و در عین حال به تشخیص زود هنگام آن نیز کمک می کند، درد نواحی مانند کشاله ی ران، سطح خارجی ران و باسن می باشد. معمولا در اوایل صبح، احساس درد بیشتری خواهید داشت و بتدریج با افزایش فعالیت، احساس درد کمتر می-گردد که البته این اتفاق برای اوایل بیماری است.

به هر میزان که بیماری بیشتر پیشرفت کند، با افزایش فعالیت، میزان احساس درد نیز بیشتر خواهد شد. وقتی بیماری روماتیسم لگن و مفصل به حالت پیشرفته ی خود می رسد، حتی در حالت استراحت نیز درد را احساس خواهید کرد!

همچنین در وضعیتی که روماتیسم لگن و مفصل ران به حالت پیشرفته رسیده باشد، بخاطر تخریب غضروف، محدودیت حرکتی نیز با خود به همراه خواهد داشت که بتدریج این محدودیت بیشتر نیز خواهد شد.

در مواردی که پس از ابتلا به آرتریت روماتوئید، مفصل ران تخریب گردد و یا حتی در موارد شدیدتر بیماری روماتیسم لگن و مفصل ران، بخاطر اینکه سر استخوان ران اندام تحتانی تخریب می گردد، طرفی که دچار عارضه شده کوتاه تر خواهد شد. در این شرایط، بیمار دچار لنگی در حین راه رفتن می گردد که به دلیل احساس درد، محدودیت در حرکت یا کوتاه شدگی اندام تحتانی خواهد بود.

در مواردی که این بیماری مزمن باشد، ضعیف و لاغر شدگی عضلات لگن و ران را خواهیم داشت. دلیل این اتفاق نیز تا حدی روشن است، وجود درد مفصلی در این بیماری، سبب می شود بیمار از اندام تحتانی استفاده ی کمتری کند و همین کاهش فعالیت، موجب لاغر و ضعیف شدگی عضلات ناحیه ی مربوطه می شود.

 

تشخیص روماتیسم لگن مفصل ران

در ابتدای امر که پزشک قصد تشخیص روماتیسم لگن را داشته باشد، از بیمار اطلاعات مورد نیاز را دریافت کرده و سپس به بررسی مفصل ران خواهد پرداخت.
در معاینه برای تشخیص روماتیسم، علائمی نظیر محدودیت حرکتی، افزایش درد هنگام افزایش فعالیت، لاغر شدن عضلات ران و لگن و همچنین کوتاهی اندام تحتانی، کمک به تشخیص زود هنگام می کنند.

البته باید توجه داشت که در بررسی و تشخیص این بیماری، پزشکان از رادیوگرافی و آزمایش خون نیز کمک می-گیرند. در رادیوگرافی، اگر کاهش فاصله در مفصل ران دیده شود – به علت نازک شدگی غضروف این ناحیه – تشخیص پزشک روماتیسم خواهد بود. همچنین وقتی بیماری در وضعیت پیشرفته قرار داشته باشد، سر استخوان ران نیز تغییر شکل خواهد داد.

نحوه ی درمان روماتیسم لگن و مفصل ران

همیشه، نوع این بیماری در مواردی که مفصل رانِ لگن بیمار درگیر شده باشد، می تواند متفاوت باشد. پزشک متخصص در زمینه ی روماتولوژی، با انجام آزمایشات و معاینات مربوطه، نوع روماتیسم و مشکلات مربوط به آن را تشخیص می دهد.

درمان روماتیسم لگن با شیوه ی غیر جراحی

در این قسمت به معرفی مهم ترین درمان های غیر جراحی می پردازیم که برای درمان روماتیسم لگن بکار می روند:

•    داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن
•    استفاده ی خوراکی یا تزریقی کورتیکواستروئیدها
•    مصرف متوترکسات و سولفاسالازین در برخی از انواع این بیماری
•    فیزیوتراپی و شنا
•    وسایل کمکی همچون واکر و عصا
•    گرم کردن و نگه داشتن لگن و مفصل ران
 

 

درمان روماتیسم لگن با شیوه ی جراحی

معمولا شیوه ی جراحی برای درمان این بیماری آخرین مرحله است و زمانی پزشک تصمیم به تجویز آن می گیرد که درمان های قبلی نتوانند برای روماتیسم لگن و مفصل ران مؤثر واقع شوند. لازم به ذکر است که نوع جراحی تجویزی توسط دکتر به فاکتورهای مختلفی مانند سن، نوع و شدت پیشرفت بیماری بستگی دارد.